Napoleon I Bonaparta (Ajačio, Korzika, 1769 – Longvud, Sveta Jelena, 1821), francuski imperator. Završio je vojnu školu u Parizu. U vrijeme Francuske buržoaske revolucije istakao se kao vojni komandant. Kao general, komandovao je francuskom vojskom u pohodu na Italiju, što je 1797. dovelo do nestanka Mletačke republike. Zahvaljujući vojnim uspjesima, uspio je da stekne vodeći politički uticaj u zemlji. Imenovan je za prvog konzula Republike Francuske, a 1804. proglasio se za cara. Požunskim mirom decembra 1805. Austrija je Francuskoj ustupila Boku, a od osvojenih teritorija na Balkanu Napoleon je 1809. obrazovao Ilirske provincije. Nakon vojnih pobjeda Napoleon je u Evropi obrazovao veliko carstvo sa više od sedamdeset miliona stanovnika. Interesovao se za politička dešavanja u Crnoj Gori planirajući da preko stalnog diplomatskog izaslanika osnaži francuski uticaj u njoj. Preko maršala Marmona tražio je od mitropolita → Petra I Petrovića Njegoša da Crnogorci prihvate njegovo pokroviteljstvo. Namjeravao je i da otvori francuski konzulat u Crnoj Gori, što mitropolit nije prihvatio.