Sintaksonomske kategorije, jedinice klasifikacije biljnih zajednica. U Evropi je opšteprihvaćena klasifikacija biljnih zajednica prema švajcarsko-francuskoj fitocenološkoj školi, čiji je osnivač Josias Braun-Blannquet. Zasniva se na florističkom sastavu biljnih zajednica. Osnovna jedinica u sintaksonomiji je asocijacija. Ona se definiše na osnovu karakterističnih vrsta. Niže sintaksonomske kategorije od asocijacije su subasocijacija, facijes i varijanta. Subasocijacija je biljna zajednica koja nema sopstvene karakteristične vrste, već je okarakterisana takozvanim diferencijalnim vrstama. Facijes je niža kategorija od subasocijcije, a obuhvata djelove asocijacije u kojima je masovno zastupljena jedna ili nekoliko biljnih vrsta, a koje su neznatno prisutne u drugim djelovima asocijacije. Varijante pojedinih asocijacija su uslovljene ekološkim ili geografskim specifičnostima, u kojima se razvija neka asocijacija. Više sintaksonomske kategorije od asocijacije su: sveza, red, klasa, razdio i carstvo. Grupisanje asocijacija u više sintaksonomske kategorije vrši se na osnovu karakterističnih vrsta. Ova klasifikacija biljnih zajednica ima subordiniran (hijerarhijski) karakter, tj. niže kategorije se ujedinjuju u više: više sličnih asocijacija se grupišu u svezu, više sličnih sveza u red, a više sličnih redova u klasu. Kao osnova za ime sintaksonomske kategorije uzima se ime jedne ili najviše dvije karakteristične vrste. Toj osnovi dodaje se sufiks, specifičan za svaku sintaksonomsku kategoriju. Sufiks za asocijaciju je -etum, za subasocijaciju -etosum, facijes -osum, za svezu -ion, za red -etalia, za klasu (razred) -etea.