Teorijski gledano, organizacija rada na leksikografskim projektima vrlo je složena, počevši od sastavljanja abecedara, preko pisanja, jezičko-stilskog i strukturnog sređivanja članaka, lektorisanja rukopisa, odabira i rasporeda ilustracija, pa sve do tehničke pripreme za štampu.
Leksikografski članak, kao osnovna jedinica leksikografskog djela, sastoji se od nekoliko elemenata: naziva odrednice; identifikacionog bloka, odnosno definicije; teksta leksikografskog članka; literature i izvora.
Leksikografski članak počinje odrednicom, koja se navodi masnim slovima. Sadrži prezime, zarezom odvojeno ime i, kada se ukaže potreba za tim, nadimak ličnosti koja se obrađuje u biografskom članku. U biografskim člancima posvećenim vladarima i mitropolitima, u odrednici se prvo navodi ime, pa ime vladarske dinastije. Kada se obrađuje inostrana ličnost, u odrednici se navodi transkribovano ime (u skladu sa pravopisnim pravilima prilagođenog pisanja stranih imena), a u oblim zagradama stoji izvorni oblik prezimena i imena. U predmetnim člancima odrednica može biti jedna riječ ili grupa riječi, koja se uvijek navodi u punom obliku, ne u obliku akronima. Odrednice se nižu prema abecednom redosljedu. Kod istih prezimena odrednice se nižu po abecedi ličnog imena. Za ličnosti istog prezimena i imena poštuje se hronološko načelo ili se slaganje vrši prema inicijalu srednjeg imena. Uputne odrednice nijesu obrađene na svom abecednom mjestu, već se uputnicom upućuju na odgovarajuću odrednicu i članak. Leksikon ima 106 uputnih odrednica.
Podaci o mjestu i godini rođenja i smrti ličnosti kojoj je članak posvećen navode se u oblim zagradama. Kada podaci o mjestu ili godini rođenja odnosno smrti nijesu poznati, umjesto nepoznatih podataka navodio se upitnik.
U identifikacionom bloku (definiciji) biografskih članaka navodi se sažeto određenje ličnosti kojoj je biografski članak posvećen, tj. navodi se riječ ili grupa riječi koja preciznije određuje ličnost (zanimanje, profesija, funkcija, titula). Identifikacioni blok (definicija) kod predmetnih članaka predstavlja izraz kojim se čitaocu sažeto predočava suština obrađenog pojma. Kod predmetnih članaka nije uvijek bilo moguće izvesti definiciju, pa se nerijetko poslije naziva odrednice stavljala tačka.
Tekst, kao najobimniji dio članka, navodi se između identifikacionog bloka i literature/izvora. U biografskim člancima dati su podaci o obrazovanju, radnom angažmanu, članstvu, nagradama i priznanjima ličnosti kojoj je članak posvećen. Podaci su navođeni hronološki. Prilikom navođenja tih podataka, nastojalo se da isti budu navedeni precizno i potpuno, osim u slučajevima kada nije bilo moguće njihovo pribavljanje. Po potrebi su se navodila i najznačajnija djela ličnosti kojoj je članak posvećen.
U tekstu predmetnog članka ide se od opšteg ka posebnom, uz izdvajanje pojava koje se vremenski ili prostorno odnose na Crnu Goru. Obim napisanog o navedenim aspektima bio je uslovljen kategorijom odrednice koja joj je dodijeljena abecedarom, ali i dostupnim podacima u izvorima, te stepenom istraženosti odredničkog pojma. Otuda i očekivana različitost u obimu leksikografskih članaka.
Literatura i izvori navode se ispod teksta leksikografskog članka. U okviru „Literature” izdvajaju se, u tematskom nizu, bibliografske jedinice koje je autor koristio prilikom pisanja članka. Kategoriji „Izvori” pripadaju tekstovi objavljeni u Službenom listu, kao i dokumentacija dobijena od određenih institucija za potrebe pisanja leksikografskih članaka.
U tekstu leksikografskog članka po potrebi su korišćene uputnice (strelica okrenula udesno: → ). Stavljanjem uputnice ispred određenog pojma, čitalac Leksikona se upućuje na članak u kojem je pojam obrađen detaljnije i opsežnije.