Martinović, Marko (Perast, 1663 – Perast, 1716), pomorski kapetan, pedagog, matematičar, pjesnik. Posjedovao je fregadun kojim je prevozio raznu trgovačku robu između Levanta i Jadrana, a potom je bio zapovjednik mletačke ratne korvete. Mletački Senat mu je 1697–1698. povjerio 17 ruskih kneževa i boljara, koje je car → Petar I Romanov (Petar Veliki) poslao u Veneciju da se osposobe za pomorske oficire. Nakon školskog putovanja između Dubrovnika i Barija, uslijedila je teorijska obuka u Veneciji i Perastu, a potom su pitomci izvježbani i u praktičnoj obuci na Jadranskom i Sredozemnom moru na brodu koji je Senat dodijelio Martinoviću. Na taj način, Martinović sa svojim italijanskim kolegama izgrađuje prve oblike savremenog načina nastave i doprinosi razvoju modernog institucionalnog pomorskog školstva. Za uspješan rad, Senat mu je dodijelio doživotnu penziju. Između ostalog, autor je rasprave o gradnji brodova, koju je posvetio svom učeniku, knezu Golicinu, i pjesme o osvajanju Herceg Novog 1687. od strane hrišćanske flote, u kojoj je bilo i 16 peraških brodova.
Literatura: Istorijski leksikon Crne Gore, knj. 4, Podgorica, 2006; M. Milošević, Pomorski trgovci, ratnici i mecene, Beograd – Podgorica, 2003; Mala enciklopedija 'Prosveta', tom 2, Beograd, 1978; P. Butorac, „Dva nepoznata rukopisa Marka Martinovića”, Anali Historijskog instituta JAZU u Dubrovniku, 1, 1952; A. Milošević, „Pereštanin Marko Martinović i ruski knezovi i boljari”, Naše more, 4, br. 2, 1957; M. Vukčević, „Utjecaj bokeljskih pomorskih kapetana na razvoj pomorstva u Rusiji”, Naše more, 32, br. 1–2, 1985; M. Zloković, „250-godišnjica smrti Marka Martinovića”, Naše more, 13, br. 4–5, 1966; M. Milošević, „12 skica za 12 vjekova Bokeljske mornarice”, Dvanaest vjekova Bokeljske mornarice, Zbornik radova, Kotor, 2010.
B. Vukićević