Vlahović, Velimir Veljko (Trmanje, Kolašin, 1914 – Ženeva, 1975), revolucionar, političar. Gimnazijsko školovanje započeo je u Podgorici, a završio u Beogradu. Studirao je mašinstvo na Tehničkom fakultetu u Beogradu, a nakon političkog progona nastavio u Pragu i diplomirao u Moskvi. Kao član KPJ, 1937. odlazi u Španiju i priključuje se borbi za odbranu Španske republike, gdje je obavljao i dužnost urednika lista Dimitrovac i emisije Radio Madrida na srpskohrvatskom jeziku, kao i rukovodioca Jugoslovenske sekcije u Komesarijatu internacionalnih brigada. Po odluci CK KPJ, 1939. odlazi u Moskvu. Od 1941. do 1945. u Moskvi je jedan od rukovodilaca radio-stanice „Slobodna Jugoslavija”. Od 1942. obavljao je dužnost predstavnika KPJ u Kominterni (Treća – Komunistička internacionala). U Jugoslaviju se vratio marta 1945. godine. Bio je potpredsjednik Vijeća naroda u Narodnoj skupštini FNRJ, predsjednik Odbora Saveznog vijeća za prosvjetu, predsjednik Spoljnopolitičkog odbora Narodne skupštine FNRJ. Od 1945, na dužnosti člana CK KPJ/SKJ, obavljao je i funkcije sekretara i bio biran za člana Predsjedništva CK SKJ, uzimajući učešće u izradi najznačajnijih programsko-političkih dokumenata SKJ. Imao je značajno učešće u brojnim međunarodnim aktivnostima i pozicioniranju Jugoslavije u međunarodnim organizacijama. Na zasijedanju Generalne skupštine OUN (1950), bio je šef jugoslovenske delegacije. Tokom 1951. i 1952. bio je zamjenik ministra inostranih poslova FNRJ. U septembru 1961, na Prvoj konferenciji šefova država i vlada nesvrstanih zemalja, održanoj u Beogradu, bio je član delegacije FNRJ. Nosilac je više inostranih odlikovanja, među kojima su: Orden Lenjina (SSSR), Orden oslobođenja (Španija), Orden zastave (Mađarska), Orden poljske obnove. Odlikovan je i Ordenom narodnog heroja, Ordenom jugoslovenske zvijezde, Ordenom junaka socijalističkog rada. Nosilac je Partizanske spomenice 1941.